Van ‘Spark Joy’ naar de Wet van Aantrekking bij het wegdoen van spullen

Gepubliceerd op 15 november 2020 om 12:03

Ongeveer twee jaar geleden heb ik mijn ouderlijk huis opgeruimd en verkocht. Dat heeft me veel tijd gekost en ik vond het een enorm lastige en emotionele klus. Nu sta ik opnieuw voor de uitdaging een huis vol met spullen uit te zoeken, we gaan namelijk ons eigen huis verkopen. Maar deze keer wil ik het heel graag anders aanpakken. Ik wil onderzoeken hoe ik kan zorgen dat ik met minder moeite spullen weg kan doen. Ik wil ontdekken of ik er zelfs plezier bij kan brengen. Dat onderzoek ga ik doen met inspiratie uit een training die ik volg over de ‘Wet van Aantrekking’. Hoe kan deze wet mij helpen gemakkelijker ons huis op te ruimen en uit te zoeken?

 

Nadat tien jaar geleden mijn moeder overleed, heeft mijn vader nog zeven jaar alleen in het huis gewoond waar ik ben opgegroeid. Drie jaar geleden werd hij opgenomen in een verzorgingshuis omdat hij vasculaire dementie heeft. Het huis kwam leeg en er moest een huis vol met spullen worden opgeruimd. Ik keek er tegenop, en ervoer het ook als het zwaarste waar ik ooit voor stond, naast het overlijden van mijn moeder. 

In ieder geval, dat ik dit zo moeilijk vind, is mijn oude verhaal. 

 

Een paar maanden na de opname van mijn vader was ik eraan toe en begon ik met opruimen. Ik besloot tijdelijk, naast mijn werk als yogadocent, van het huis opruimen ‘mijn werk’ te maken. In het leven van mijn ouders heeft schaarste duidelijk een rol gespeeld. Deze ‘schaarsteprogrammering’ kwam voort uit het oorlogsverleden van hun ouders (waar zelfs ook nog spullen van stonden in het huis). Door deze programmering bewaarden ze vrijwel alles wat enigszins emotionele waarde bevatte. Mijn ouders en grootouders hebben het niet gekund om tijdens hun leven alle spullen uit te zoeken, dus mijn taak werd om uit te zoeken en te bepalen wat weg kon en wat ik zou willen bewaren. 

Er waren dan ook tientallen dozen en mappen met papierwerk, foto’s, kaarten, brieven, dagboeken, bonnetjes, en ander uitzoekspul uit hun hele leven. Alles wilde ik zelf bekijken, lezen en uitzoeken. Ik vond het geen fijn idee als anderen over zo veel persoonlijke spullen zouden beslissen. 

 

Ik merkte dat ik al lezend enorm veel verbinding voelde met mijn moeder. Sommige dozen en stapels papierwerk heb ik zelfs meerdere keren opnieuw doorgewerkt omdat ik niet tevreden was over de hoeveelheid dat weg mocht. Ook niet gek, want als je zoveel verbinding voelt, wil je het diep van binnen dit heel erg vasthouden. Elke beslissing van wegdoen deed me pijn en het viel me zwaar spullen weg te doen waar ‘mijn ouders zo aan plakten’. 

 

Buffelen met Mari Kondo

Ik heb het opruimen van mijn ouderlijk huis op zijn Mari Kondo’s geprobeerd: ‘Wat Sparkt Joy?’. Maar dit vond ik zo lastig! In alles wat ik aanraakte voelde ik mijn ouders zo dichtbij. Zo was het onderscheid van ‘sprak joy’ moeilijk te maken. Dus buffelde ik gedisciplineerd een weg door de spullen. Ik kon hierbij alleen maar heel streng voor mezelf zijn want ik kon echt niet alles bewaren en vond dat het wegdoen niet hard genoeg ging. Dit strenge gaf me wel een drive door te gaan, maar wel vanuit een negatieve motivatie. Zo goed en zo kwaad als het ging boekte ik resultaat. 

Op een gegeven moment had ik zo veel uitgezocht dat een deel van de spullen uit het huis kon. Ik heb toen hulp ingeschakeld van een ontruimingsbedrijf. Doordat zij het deel dat weg kon kwamen ophalen hoefde ik zelf niet 300 keer naar de Kringloop te rijden. En dan bij de afgifte elke keer opnieuw de keuze te moeten maken of ik het echt los kon laten. Die hulp van buiten was echt een verlichting.

Naast afvoeren van spullen en grof vuil, bracht het ontruimingsbedrijf ook spullen naar de Kringloop. Zij beschikken ook over een loods waar je ruimte kunt huren om spullen op te slaan. Bij een deel van de meubels kon ik moeilijk besluiten. Ik dacht namelijk dat ik de keukentafel en mijn oude bed, gemaakt door opa, misschien later nog wel zou willen gebruiken. Of misschien dat het bed nog kon dienen voor één van onze kinderen. Deze meubels heb ik tijdelijk op laten opslaan.

 

Het enorm grote deel dat weg mocht voor kringloop of grofvuil heb ik in etappes laten afvoeren. Er zaten steeds een aantal weken tussen voordat de grote vrachtwagen weer langskwam bij mijn ouderlijk huis. Ik heb mijn vriend Wouter gevraagd om bij dat afvoeren aanwezig te zijn. Zelf kon ik het afvoeren van al die persoonlijke spullen niet aanzien.

Zo werd het huis langzamerhand steeds leger. Intussen meldde zich een jong gezin dat interesse had om het huis te kopen. Een stel met een klein jongetje. Zij hadden al gezien dat het huis werd leeggeruimd en zij wilden daar graag wonen, omdat ze dan dichtbij hun ouders konden wonen. Het jongetje zou dan makkelijk naar opa en oma kunnen lopen. Doordat zij aan kwamen waaien heb ik het huis niet op Funda hoeven laten zetten. Het scheelde mij een hoop stylingwerk en kosten en bovendien kwamen we een goede prijs overeen. Ik was ontzettend dankbaar dat dit echte verkoopproces van het huis zo gemakkelijk is gegaan.

 

Intussen kregen we zelf een wens om in een ander huis te gaan wonen met ons gezin. Een nieuw huis waarin we meer ruimte zouden hebben om heerlijk te kunnen leven. Deze wens, die ik met Wouter deelde, werd steeds duidelijker.

 

Een nieuwe stap

Na een bouwperiode van twee jaar krijgen we volgende week de sleutel van ons nieuwe huis!! We hebben er ontzettend veel zin in! Nu betekent dit dat ons huidige huis verkocht gaat worden. Dus ik zal weer met spullen opruimen aan de slag moeten, want ons huis ligt er verre van ‘Funda-proof’ bij. Onze eigen spullen en de overgebleven spullen van mijn ouders gaan weer door mijn handen en worden beoordeeld op wat mag blijven en wat weg mag. 

Want ik wil graag minder spullen en meer ruimte ervaren . Die oude spullen laten me steeds zien dat ik het moeilijk vind om ze los te laten, en zo blijf ik het geloven. Het zijn onbewuste energieslupers!

 

Ik heb nu dus helder hoe ik het níet meer wil:  Ik wil niet meer tussen de oude spullen zitten. Niet meer elke dag ontevreden zijn, niet meer op discipline gaan zitten en mezelf innerlijk afstraffen omdat ik weinig weg doe. Niet meer alles hoeven vastpakken en mezelf afvragen of het Joy Sparkt, want dat onderscheid maken vind ik moeilijk. 

 

Een oefening in zelfliefde

In de training over De Wet van Aantrekking heb ik geleerd dat duidelijk krijgen wat je niet meer wil, je ontzettend veel informatie kan geven. Dit noem je ‘contrast’. Door contrast op te merken kan je juist helder krijgen hoe je het juist wél wil. En daarmee kan je aan de slag gaan. 

Mijn oude verhaal was dat ik het opruimen van mijn ouderlijk huis zo’n moeilijke klus vond. Dit is contrast. Zo wil ik het dus niet meer. Ook wil ik niet meer steeds last hebben van spullen die ik niet denk los te kunnen laten. Ik wil zeker niet meer veel tijd hoeven steken in nadenken over spullen. Ik wil mijn tijd liever steken in mijn gezin, leuk werk en plezier maken. Veel leuker! Mijn oude verhaal verandert in een drijfveer. 

 

Belangrijke stappen bij het opnieuw kiezen wat je wil, is om de oude gedachten te bedanken, omdat ze helderheid geven. Én is het belangrijk om jezelf en de oude gedachten te vergeven voor hoe het was. 

Zo verandert de energie in positieve zin: In plaats van jezelf continu af te straffen omdat het nog niet genoeg is, vergeef je jezelf voor hoe het was. Een oefening in zelfliefde.

“Bedankt oude gedachten, dat ik nu kan zien hoe ik wél wil opruimen. Dat ik kan zien dat ik wil leven met minder overbodige spullen en zo meer vrijheid kan ervaren, nu al. En dat ik het zo moeilijk vond om spullen weg te doen en daarbij zo streng voor mezelf was, dat vergeef ik mezelf.”

Een laatste stap is een nieuwe positieve gedachten kiezen die ik nu wél kan geloven. Dat luidt voor mij als volgt:

Ik houd voor ogen hoe ik wil wonen en daardoor kan ik steeds beter onderscheid maken wat weg kan, waardoor ik mijn doel van prettiger wonen ga bereiken.

 

The Law of Attraction als opruim-methode

 Als je echt iets wilt manifesteren en The Law of Attraction voor je wil laten werken is de volgende combinatie belangrijk: 1. een verlangen helder krijgen en 2. een zuivere positieve verwachting hierbij ontwikkelen. Dus gaan vertrouwen en verwachten dat het lukt, zonder twijfel. Een positief gevoel hierbij werkt versterkend in het manifesteren. Dus zorg dat het vooruitzicht je alvast blij maakt. Wat we vaak doen is onze aandacht brengen bij onze twijfels. Hier is dus geen ruimte meer voor!

 

Mijn verlangen: 

Ik wil leven in een huis waar meer vrijheid is omdat er minder spullen zijn die aandacht vragen. Waar we aandacht kunnen hebben voor elkaar en dingen die we leuk vinden. Waar ik liefdevolle herinneringen aan mijn ouders mag hebben zonder dat daar veel spullen voor nodig zijn. 

 

Dagdromen en visualiseren kunnen enorm helpen bij punt 2, een positieve verwachting ontwikkelen. Ik zie dus alvast voor me hoe ik leef in ons nieuwe huis, en wat voor fijn gevoel het geeft als er geen overbodige spullen meer zijn die ruimte innemen. Hoeveel rust maar ook blijdschap en vrijheid hierin zal ontstaan. Heerlijk om daarvan alvast vooruit te genieten!

 

Zo is er een nieuwe realiteit ontstaan waarin ik er achter ben gekomen dat bijvoorbeeld de opgeslagen meubels, de trouwjurk van mijn moeder en de grote scheepslamp die er altijd was, niet meer horen bij dit nieuwe leven. Ze hoeven daarom niet meer te blijven en ik ga ze loslaten in dankbaarheid. En als ik die spullen niet meer heb, en steeds dat nieuwe, fijne, opgeruimde beeld voor ogen houd, dan kan het alleen maar zo zijn dat er meer plezier gaat ontstaan bij alle beslissingen die ik verder nog ga nemen. Dan zal ik steeds meer geoefend raken in beslissen in welke spullen wel of niet bijdragen aan het leven dat ik voor me zie. Dat is een mooie nieuwe positieve gedachte die ik nu wel kan geloven!!

 

Bijna iedereen krijgt wel een keer te maken met het uitzoeken van spullen bij verhuizingen of opruimen van woningen van dierbaren. Natuurlijk zal de een gemakkelijker spullen kunnen wegdoen dan de ander. Maar ik hoop dat door mijn ‘onderzoek’ te delen, ik in ieder geval duidelijk kan maken dat er altijd een manier is om het jezelf makkelijker te maken. Door goed stil te staan bij je eigen verlangens. Hier al je aandacht op te vestigen en te geloven én vertrouwen dat het ook daadwerkelijk gaat lukken! Zonder veel moeite, omdat je altijd je eigen wens en verlangen voor ogen houdt. En dat is iets dat vreugde brengt. En als ik het kan, kan iedereen het!

 

------------------------------

 

*Voor dit artikel gebruik ik inspiratie uit The Law of attraction Mastery van Kim Munnecom die ik volg.

Ik gebruik de Choose Again- Methode:

 

  1. Contrast opmerken
  2. Bedank jezelf en bedank de gedachten en vergeef jezelf en vergeef de gedachten
  3. Kies een positieve gedachte die je wel dient en die je nu wel kan geloven

 

Bovendien gebruik ik de grote ‘regel’ die je kunt toepassen om de Wet van Aantrekking voor je te laten werken namelijk: Bij een verlangen dat je hebt, een positieve verwachting (vertrouwen!) creëren die gepaard gaat met een positieve emotie. Dus alvast gaan leven en genieten alsof je al het hebt gecreëerd. 



Reactie plaatsen

Reacties

Ilse
3 jaar geleden

Mooi Petra, interessant om te lezen hoe je er zo mee bezig bent geweest en welke stappen je daarin hebt gezet. Zeker ook omdat ik me nog vaag de hoeveelheid spullen van je ouders kan herinneren. Mooi proces en uiteindelijk, zoals je zelf ook al schrijft, gaat het om de herinnering en niet om de spullen. Gelukkig hoef je de herinneringen nooit weg te doen.
Veel succes en plezier in jullie nieuwe, 'lege' huis! Liefs ilse